Een People’s Tribunal is een vorm van grassroots gerechtigheid, waarbij maatschappelijke organisaties een volkerentribunaal oprichten. Het concept is gebaseerd op het beroemde Russell-tribunaal van 1966, dat de Amerikaanse regering ter verantwoording riep voor oorlogsmisdaden in Vietnam. Verschillende andere intellectuelen, waaronder Jean Paul Sartre en Leilo Basso, namen deel aan het tribunaal en het initiatief was het begin van een lange traditie waarbij maatschappelijke organisaties een People’s Tribunal organiseren voor kwesties waarbij regeringen niet zorgen voor gerechtigheid. De meeste People’s Tribunals worden georganiseerd om staten verantwoordelijk te houden voor schendingen van het internationaal recht. Zij doen dit door het publiek bewust te maken en legitiem bewijsmateriaal te genereren. People’s Tribunals kunnen er ook voor zorgen dat slachtoffers gehoord worden en dat hun verhalen worden vastgelegd. De vorm van elk People’s Tribunal hangt af van de doelstellingen – sommige zijn vergelijkbaar met waarheidscommissies, terwijl andere de formele gerechtelijke procedures nabootsen.
Over het Permanent People’s Tribunal
De People’s Tribunal on the Murder of Journalists wordt georganiseerd in samenwerking met het Permanent People’s Tribunal (PPT). Het PPT is een in Rome gevestigde organisatie die is ondergebracht onder de Leilo Basso Foundation; Leilo Basso was een van de oprichters van het eerste Russell-tribunaal. De PPT organiseert People’s Tribunals in de traditie van de Russell-Tribunalen. Deze tribunalen houden zich zoveel mogelijk aan de procedurele normen, leveren hoogwaardige juridische analyses en adviezen en zijn daardoor in staat een voorbeeldfunctie te vervullen. Zij hebben geen formeel juridisch gezag en ontlenen hun macht daarom aan het openbare karakter van de procedure, de deelnemers en de integriteit van de procedures. Tijdens het People’s Tribunal on the Murder of Journalists houdt de PPT toezicht op de selectie van rechters en stelt zij de aangeklaagde staten formeel op de hoogte.